Superzachte Moiano

De Jackie die ik 2 jaar geleden had gemaakt was na één seizoen jammer genoeg te klein. Vorig jaar had ik niet echt de tijd om een nieuw wintermanteltje te maken. Maar dit jaar kreeg ik toch weer manteltjeskriebels !

Deze zomer begon ik al te denken, te zoeken, plannen te maken... Ik wilde dit najaar echt weer een jasje maken. Maar welk patroontje ? Er is zoveel keuze. Ik bleef maar twijfelen. Nog een Jackie ? Of een Maëlle ? Ook de Moiano van Straight Grain leek me wel te bekoren. Maar het was eigenlijk een zomerjasje...

Dan weer verder plannen maken. Zou het een aangepaste Maëlle worden ? Want dit jaar wilde ik echt een manteltje met rits. Mijn Pfaff is een geweldige naaimachine. Kan door vele lagen stof zonder mopperen. Maar Pfaff en knoopsgaten... Volgens mij is dat een contradictio in terminis ! Ik voel mijn pijnlijke vingertoppen weer als ik aan die knoopsgaten van de Jackie denk die ik helemaal met de hand gemaakt hebt. Heel mooi, zo'n gefestonneerde knoopsgaten, maar daar had ik dit jaar geen zin in ! En in het stofje dat ik in gedachten had, zou dat ook niet mooi zijn.

Toen begon ik sneak previews van de Louisa coat van CompagnieM te zien. Ook zo mooi... Maar die Moiano bleef door mijn hoofd spelen. Het patroon had ik in juli trouwens al gekocht. Zomerjasje of niet, ik ging er een winterjasje van maken !

Ruim een jaar geleden had ik bij Mon Depot al een superzacht mantelstofje van Amelia Milano gekocht. En voor de voering voorzag ik , ook weer van bij Mon Depot, een soepel stofje van Miss Chips. Voor de mouwen gebruikte ik wel een gladde voeringstof. Extra wattine was niet nodig, daar was het buitenstofje echt warm genoeg voor (en ons Marie warmbloedig genoeg !)

En al vlug besefte ik weer wat een werk zo'n manteltje wel niet is !!! Begrijp me niet verkeerd, het is echt niet moeilijk. Ook niet voor beginners. En dat is te danken aan de duidelijke handleiding !

Ik heb er ook wat langer over gedaan dan de bedoeling was. Ik wilde eerst een kraagje én afritsbare kap. Maar dat was buiten het toch wel dikke stof gerekend. Toen kap en kraag eraan zaten en ik het jasje paste bij ons meisje, stond ze er echt ongelukkig bij... Dat zat echt niet aangenaam aan de hals. En als ik al die lagen zag, en daar moest de binnenjas nog deftig tegenkomen... Dat ging niet meer lukken.

Tja, en ik ben een beetje pietje precies... De linkerkant van de rits er tot drie keer toe ingestikt. Want de naden op het voorpand aan beide zijden van de ritsflap moesten precies op dezelfde hoogte zitten. En als dat niet het geval zou zijn, zou ik me eraan blijven ergeren !

Ook nog een kleine wijziging aangebracht. Ik wilde echt voorkomen dat de voeringstof te zeer kwam piepen aan de hals, dus heb ik aan de rug ook ook belegje in buitenstof gemaakt. Persoonlijk vind ik dat nét dat tikkeltje mooier.

En nu is hij dus af, mijn Moiano ! En als ik ons Marie erin zie, heb ik toch zo'n zin om haar te knuffelen !! Zo'n lieve meid, in een jasje met een hoge aaibaarheidsfactor !

En dan nog één foto, deze wilde ik jullie niet onthouden. Tussen het poseren door, wilde ze toch ook wat gekke bekken trekken !

Patroon : Moiano van StraightGrain
Mantelstof : Amelia Milano bij Mon Depot
Voeringstof : Miss Chips bij Mon Depot
Rits en knopen : uit de veel te dure stoffenwinkel in ons dorp. Maar bij gebrek aan andere dichtbij...